Aku berkesempatan menonton filem Bukit Kepong arahan Tan Sri Jins Shamsudin malam tadi. Walaupun dah beberapa kali menonton filem ni tetapi perasaan jemu tidak pernah ada. Tak keterlaluan aku katakan bhw filem ni adalah filem perang terbaik yang prnh dihasilkan di Malaysia.
Spt yg ramai tlh ketahui, filem ini merupakan kisah benar mengenai perjuangan anggota Balai Polis Bukit Kepong yg berjuang bermati-matian mempertahankan balai polis yg diserang oleh pengganas komunis. Peristiwa ini berlaku pada 23 Februari 1950. Walaupun bilangan komunis 10 kali ganda daripada mereka, tetapi mereka berjuang dengan beraninya. Walaupun akhirnya tewas kepada komunis, tetapi mereka telah MENANG DI SEBALIK KEKALAHAN. Mereka menang dengan semangat yang tk kenal erti mengaku kalah.
Apa yg aku boleh katakan mengenai tragedi ini ialah aku amat berbangga dgn semangat perjuangan yg ada pada setiap anggota polis Bukit Kepong. Smgt sebegini mungkin sukar untuk ditemui di zaman ini lbh2 lagi dgn suasana keamanan masa kini. Perasaan marah juga membuak-buak mengenangkan kekejaman komunis yang sanggup membunuh dan merosakkan hrta benda demi merampas kuasa.
Tragedi Bukit Kepong ini berlaku semasa darurat diisytiharkn di Tanah Melayu selama 12 tahun (1948-1960). Darurat isytihrkan kerana Parti Komunis Malaya (PKM) tlh melancarkan pemberontakan bersenjata untuk merampas kuasa demi menubuhkan sebuah REPUBLIK KOMUNIS MALAYA. Mereka telah membunuh ramai orang awam dan anggota keselamatan selain melakukan tindakan subversif seperti mensabotaj kemudahan pengangkutan.
Akibat keganasan PKM ni, rakyat hidup dlm ketakutan. Nyawa mereka ibarat berada di hujung tanduk. PKM tidak mengenal erti belas kasihan. Anggota keselamatan negara telah berjuang ke titisan darah yg terakhir menentang petualang negara ni demi memastikan negara kembali berada dlm keamanan. Ramai yg terkorban dan cedera parah.
Walupun akhirnya perjuangan PKM ini gagal, tetapi bnyak iktibar yg boleh kita renungkan. Andaikan PKM berjy merampas kuasa dan menubuhkan sebuah republik komunis, sudah pasti Malaysia yg ada skrg adalah sebuah republik dan berideologi komunis. Raja-Raja Melayu akan hanya tinggal sejarah sahaja dan sudah pasti hak-hak keistimewaan Melayu n Bumiputera tak dpt dinikmati spt hari ni.
Saya jg tak pasti apa yg akan jadi kpd nasib Melayu kerana waktu tu sdh pasti kuasa pemerintahan dikuasai secara dominan oleh kaum Cina (ramai anggota PKM terdr daripada kaum Cina). Mungkin mereka terpaksa menerima apa sahaja yg dirancgkan oleh PKM kepada hala tuju hidup mereka (nak menentg tak berani kerana komunis ni amat kejam). Mungkin juga nasib mereka akan jadi seperti Melayu Singapura. Bayangkan bangsa yg asalnya pendatang akhirnya berjaya menguasai Tanah Melayu ni secara total (nauzubillah minta dijauhkan).
Walaupun kita bernasib baik kerana ia tidak mnjd kenyataan, tetapi perkembangan akhir-akhir ini menunjukkan andaian di atas tak mustahil boleh berlaku. Puak ultra kiasu yg memperjuangkan ideologi komunis secara perlembagaan telah mula menunjukkan taring mereka. Mereka begitu berkeinginan untuk menguasai politik Malaysia selepas menguasai bidang2 lain. Bagi mereka, selagi pentadbiran Malaysia tidak dikuasai oleh org Cina, mereka tidak akan puas.
Matlamat mereka ini hampir boleh direalisasikan apabila terdapat kaum Melayu yg bersdia menjadi pencacai mereka merobohkan pemerintahan Melayu Islam di negara ini. Ditambah dgn perpecahan kronik org Melayu skrg, mereka blh tersenyum riang melihat hasrat mereka bakal menjadi knytaan tak lama lagi.
Untuk menghalang niat keji mereka ni, tidak ada lain selain org Melayu perlu merapatkan semula perpaduan kerana hanya perpaduan yg jitu shja boleh menggerunkan puak kafir harbi ni. Sudah tiba masanya jg pihak kerajaan tidak lagi terlalu memberi muka kpd kaum bermata sepet ni n kalau boleh tnjkkan ketegasan kepada mereka yg cb memainkan sentimen perkauman melampau. Sumbatkan shj mereka di dalm ISA atau kalau boleh luctkn sj taraf kerakyatan mereka yg tdk menghormati perlembagaan negara.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan